Een bijzonderereis

Tja wie had dat gedacht, een jaar of 2 geleden dat we samen nog eens een ries zouden maken helamaal naar Zuid Frankrijk.
Lenie en haar zussen Annie en Mariet en ik mocht ook nog mee, hebben de afgelopen week een hele bijzondere reis gemaakt naar Lourdes in Zuid Frankrijk.
EEn pelgrims tocht samen vele anderen uit het Bisdom Utrecht en ook daarbuiten naar Lourdes waar Maria aan Bernadette is verschenen.
Dat op zich maakt het al een bijzondere reis, maar zeker ook de vele vrijwilligers die op eigen kosten daarna toe gaan om in die week vrijwilligers werk te mogen doen voor mensen die hulp nodig hebben. Waaronder ook vele jongeren.
Erg goed en hartverwarmend om dat mee te mogen maken.
Zaterdag 25 April zijn we met de taxi naar Utrecht vertrokken om daar in de speciale Lourdes trein getild te worden. Daar begon het al Lenie werd letterlijk op handen gedragen in het wellis waar zeer oude ambulance rijtuig lekker in haar bedje te worden gelegd.
De hele reis met de neus in de rijrichting op een wel smal bedje.
Een paar banden om te voorkomen dat je uit je bed rolt en veel hulp direct bij de hand.
Zelfs zoveel hulp dat toen ik die boven Lenie in ook zo'n smal bedje lag even over de rand hangend mezelf vasthoudend aan zo'n spanbandje.
Er gelijk twee zeer bezorgde zuster en broeder naar m'n bed vlogen die dachten dat ik eruit ging vallen, nee hoor wel een beedje schommelen zeker toen de trein eenmaal in frankrijk ook wat harder ging rijden, wij kwamen een beedje uitgewiegt de volgende morgen aan in lourdes aan.
Je zou een mooi plteau verwachten omdat daar dagelijks mensen aan komen die hulp nodig hebben maar nee hoor zeer ge oeffend met de franse slag een twee hop met een stoeltje uit de trein getild.
Dan een ritje in de stadsbus rolstoel aan rolstoel volgepakt en vasstzetten nergens voor nodig gaat de weg naar beneden rollen we naar voren gaat de weg omhoog rollen we weer een stukje naar achteren. Handig om je stalen neuzen er even voor te zetten zodan Lenie niet helemaal werd geplet.
Eenmaal in het Accuil aangekomen, een zeer modern Hotel met alle aanpassingen, hooglaagbed voor Lenie rolstoel toilet en apparte douche ruimte op de kamer, heerlijk weer eens wat anders dan je behelpen met een bakje water maar lekker kunnen douchen.

Aan alles had de VNB (vereniging nederlandse bedevaarten) de organisator vanb deze ries in samen werking met het Bisdom.) gedacht zelfs aan grote ponschos over de rolstoelen heen want we hebben veel Lourdes water gezien rechtstreeks van boven.

De verschillende viereningen waren ook heel bijzonder,de persoonlijke handoplegging in de Bernadette kerk tot een viering in de grote ondergrondse Pius Bazeliek waar wel 20 duizend mensen in kunnen, gek idee dat die dan ook nog vol komt.

Gelukkig mochten de rolstoelers vooraan sluiten en met een klein krukje naast Leni kon ik naast haar blijven om te helpen de juiste viering en blanzijde in het dikke boekje te vinden.Verbazend goed kon Lenie zowel de nerderlandse maar zeker ook de latijnse of andere talken volgen, ook de licht prosesie s'avonds deed Lenie volop mee.
Zoals eigenlijk de hele week waar stee vast Lenie's antwoord was wil je hier of daar aan mee doe tja dat wil ik wel.
Haar nachtrust en middagrust hebben we wel in acht genomen waar door ze niet aan alle vieringen heeft mee kunnen doe en ook het uitstapje hebben we overgeslagen, niet weer in zo'n schuif maar aan bus.
Die morgen hebben we samen met de zusjes ons eigen programma gedaan en is Leni samen met Annie in de baden geweest, uit de verhalen van Annie gehoord hebbende een ook zeer bijzondere ervaring. Lenie kwam ook grote glimlag op haar gezicht weer naar buiten.
Het inmiddels mooie weer en de nog vrolijke Konigignedag even een picknik op het dakterras van het Acciul 5 hoog.en dicht bij de ballustrade, eigenlijk niks voor mij zo hoog. Maar wel een fijn uitzicht over de verschillende kerken aan de overkant van de Gave (de rivier die door Lourdes stroomt) en de grot.

Het eten met s'orgens een croasantje en 2 maal warm eten met stee vast soep van de dag met groente van gisteren. Was allemaal prima geregeld en werd door de jongeren keurig opgediend en begeleid als iemand hulp nodig had bij het eten.

Tijdens een van de koffie pauzes nog even gezellig met Sietske gebabbeld die samen met een van haar bewoners ook mee was met de treinreis.Er waren meerdere Leusdenaren in Lourdes die allemaal erg geweldig vonden dat Lenie hier bij kon zijn en erg zichbaar van genoot.
Al weer sneller dan we wilde na een bonte avond en de koffers pakken weet tijd voor het schommeltitje terug naar Utrecht waar het afscheid nemen was met een lach en een traan.
Kortom een week met vele indrukken waarvan er met de foto's hopenlijk ook bij Lenie weer een paar naar boven zullen komen,maar mocht dat niet zo zijn we hebben samen kunnen genieten van een week met veel leifde en aandacht en zorg vanuit het hart. Alle vrijwilligers en zusjes ook via deze weg heel hartelijk dank dat jullie deze week hebben mogenlijk gemaakt.
Namens Lenie veel dank Herman.