op het water

Op het water een daje later wieg je heen ern weer
Bijna een regel uit een liedje van Boudewijn de groot ,
De verdronken vlinder.

Vandaag samen met Dorieke heel evne een kleine 20 minuten op het water in een kano bij het eiland van Maurik.
Even rust en ruime geen telefoon en wat dan ook bij me , daar paste Renske even op.

Vandaag een dag al vroeg bij Lenie nog werd ze vertroeteld door de verpleging toen ik er ruim voor 9 uur was.
Ze zag er goed en verzorgt uit met bijna een glimlach op haar mond.
Verpleging dank daarvoor, jullie allemaal trouwens zoals ik vanmiddag al tegeneen vanjullie collega’s Annemiek zei jullie zijn de handen aan het bed, daar gaat het om.
De peducure kwam en heeft Lenie met uiterste zorg en deskundigheid behandeld zelfs de moeilijke nagels waar watte rolletjes onder geschoven moeten worden om ingroeien te voorkomen. Kan ik de volgende keer rustig aan Gonnie overlaten.
Lenie verteld dat ik toch weer even via huis ende camping waar Dorieke en Wilbvert aan een paar wel verdiende rusdagen aan toe zijn, gezegt dat ik vanmiddag weer zou komen, en haar hand weer even vast moest. Dit viel duidelijk niet in goede aarde want hoewel ze al snel door had dat het naar boven brengen van haar hand niet veel succes had ze ondanks zichtbaren pijn in haar schouders ze met draai en wrign bewegingen het bijna zou lukken om haar hand uit de band los te wringen. Ik had hem gelukkig strak genoeg gedaan en toch weer niet zo strak dat hij zou afbinden. Lenie even Lenie moeten laten.
Op naar Leusden om Renske op te pikken en heer spullen die ze vanavond nodig heeft.
Renkse had een lekkeren Bol gekocht en broodjes voor op de camping.
Samen even de spullen de Dorieke nodig had vooral zonne brand voor overdach en een lekkeren teddydeken voor de koude nacht, ik dacht altijd dat Wilbert haar wel lekker warm zou houden maar daar moet je je als Vader maar helemaal niet meem bemoeien he. (gijntje)
Op de caping toen we het eenmaal gevonden hadden ,er schijnen er meer te zijn op het eilands van Maurik.
Wilbert kwam terug met in zijnauto naast boodschappen , een erg vertederend klein vogeltje dat op on verklaar bare wijze in zijnauto was beland.
Schattig om te zien hoe zorgzaam Wilbert zich ontvermde over dit broze schepseltje.
Samen gegeten en nog wat telefoontjes heen en weer om te probern Henrieete uit de brand te houden van een niet erg beripvolle afdelings maniger, nou tja die zijn er toch voor om steun aan te hebben als je het even moeilkijke hebt ma ja niet iedereen begrijpt dat helaas.
Toen even niets geen mobieltje aleen even water en een boodje en je dochter als stuurvrouw achterin. Heerlijk even op dat water
Hup weer naar Lenie toe ze zat al in de stoel op ons te wachten afwisselend er een beedje meer aktief bij en dan weer in slaap zijnde .Het wordt af en toe een beedje lasatig om weer wat te bedenken hoe aktiveer je Lenie nou.
Toen Liesbeth en Gerda kwamen 2 collega’s van mij ze haden een mooi kaartje schilderijtje met relief erin Lenie kon mooi voelen een prima idee.
Samen aan het eind met Lenie Henrieet en Gerda en Liesbeth gebbeden en dan naar huis.
Nu ik zie het al laat na even bij de verjaardag van Ciet te zijn geweest en mogelijk weer iemand die voor Lenie erg belangrijk zou kunnen zij te hebben gemaild ga ik maar eens slapen.
Nu het zal niet mee vallen voor jullie om dit allemaal te lezen, m,orgen weer kort en bondig.Primeur het eerste Felicitatie kaartje is binnen gekomen weer even iets anders ik wacht tot dinsdag voor ik hem echt lees Bedankt Herman.