Met een lach en een traan

Met een lach en een traan.

Vandaag via Leusden met Herman naar Lenie.
Lenie zat al in haar stoel toen we aankwamen, het duurde even voor ze wakker werd, maar na een handmassage en even lekker haar mond schoonmaken kwam er reactie.
We hebben samen muziek gemaakt met de tafel harp van Marie-José, Lenie heeft hem eerst onderzocht met haar hand en daarna werden een aantal snaren aangeslagen. Zelfs mijn “muzikale” broer lukt het om “wordt wakker het zonnetje is al op”te spelen. Het was fijn om zo samen bezig te zijn. Toen ik Lenie een scheetkussen gaf (deze gaf een flink scheet geluid) zij ik tegen haar dat ze hier maar eens flink in moest knijpen als ze wilde aangeven dat ze er de schijt aan had, kregen we van Lenie een brede lach, en ze kneep er nog eens extra hard in. Heerlijk om te zien hoeveel humor Lenie nog heeft ondanks alle moeilijkheden.
Ron en Herman waren in een druk gesprek gewikkeld over (hoe kan het ook anders) computers, Lenie en ik hadden geen deel aan dit gesprek, toen ik hierover een opmerking maakte richting Lenie werd er weer breeduit gelachen. Lenie begrijpt wat er om haar heen gebeurd, alleen moeten we nog iets verzinnen zodat zij ook met ons kan communiceren. Met pen en papier? Lenie houdt de pen goed vast en probeert ook wat te schrijven, helaas kunnen we het nog niet goed lezen. Hier moeten we met ons allen maar eens goed over nadenken, er moet een manier zijn om Lenie uit haar isolement te halen. Naast het lachen is ook de traan. Lenie probeert de neussonde eruit te trekken en voor Herman zit er niets anders op dan het gevecht met zijn “engel”weer aan te gaan, dit gaat gepaard met veel verdriet. Herman heeft een lied voor Lenie “geef mij nu je angst, ik geef je er hoop voor terug” gezonden door Guus Meeuwis, hij vraagt Lenie goed naar de tekst te luisteren want dit lied drukt goed uit wat Herman voelt. Het “gevecht” om de sonde gaat nog even door en gelukkig laat Herman zijn tranen vloeien, ze vallen op Lenie’s hand, aan het eind van het lied lijkt Lenie te luisteren naar wat Herman haar duidelijk wil maken. Het is mooi maar ook heel emotioneel om te zien met hoeveel liefde en overgave Herman voor Lenie zorgt. Herman zit momenteel vol met ideeën,(die allemaal vloeien), het zijn er erg veel en ze moeten nog geordend worden, maar ze zijn zeker de moeite waard om goed naar te luisteren. Al zijn ideeën zijn in het belang van Lenie, dat hij hiervoor wil vechten is duidelijk, vandaar dat het gedicht “waarom jou aan banden leggen” nu ook op directie niveau te lezen is in het AZU.