Winterkoud met een lekker zonnetje.

Het zal niemand zijn ontgaan maar de laatste tijd is het winters koud. Maar met een lekker zonnetje dat doorbreekt is het mits goed ingepakt lekker om even naar buiten te gaan.
Zo ook vanmorgen toen we naar de kerk liepen Lenie goed ingepakt in haar lekkere sjaal en jas, en er waren al kinderen heerlijk op het ijs bij het Cohenpad. Dat leek Lenie ook wel wat ze wilde wel even schaatsen als we uit de kerk kwamen.
Van rolstoel dansen heb ik nog gehoord maar rolstoel schaatsen nog niet, hoewel ze dat graag zou willen is dat een bruggetje te ver.
Het zingen in de kerk met het koor was wel een succes, de viereing geleid door onze nieuwe pastoraal medewerker was een goede viering, prettig om er weer een inspirerende pastor bij te hebben. Na de thee en even kennis maken informeel in de Kom zijn we nog even doorgelopen naar Ma en Tante Cilia. Beide vandaag in goede doen hoewel dat deze week wel anders is geweest.Ma weer met wat jong bloed aardig in haar doen, kon zelfs Lenie's koude handen een beedje warmen meestal gebeurt dit anders om. Voor de terugweg maar even gauw de auto opgehaald, want tegen de wind in is het toch te koud alleen zittend.

Al weer een tijdje terug is Lenie nog in het UMC geweest voor de uitslag van de angiografie. Alles op de plek in haar hoofd ziet er goed uit hier zijn geen veranderingen te zien dus medisch gezien is dit afgerond. Wel blijft ze mogenlijk toch nog onder controle omdat ze nog erg jong is.
Iedereen weer een prettige werkweek gewenst Leni licht weer lekker te slapen en ik ben er ook aan toe. Welterusten Groetjes Lenie en Herman.